Palestina: A Dor do Exílio

Refugiados palestinos formam uma das maiores populações de deslocados no mundo, com as Agências de Trabalho e  Socorro das Nações Unidas aos Refugiados da Palestina no Oriente Próximo (UNRWA) prestando assistência a cerca de 4,7 milhões de refugiados registrados [en] no território ocupado da Palestina [en], Jordânia, Líbano e Síria . Milhões de palestinos deslocados e emigrados [en] vivem ao redor do mundo. No entanto, o seu apego permanece forte para a casa que eles, ou seus pais ou avós, deixaram para trás. Dois blogueiros em Gaza têm escrito sobre a dor do exílio.

No início desta semana um navio de ajuda patrocinado pela Líbia, o Al-Amal (“esperança”), tentou embarcar para a Faixa de Gaza [en] (mas foi forçado a mudar de rumo para o Egito). Em Gaza, o blogueiro Kalam estava pensando em alguém que ele queria que estivesse no navio [en]:

ترتدي وشاح الصلاة وتحمل مسبحة بين يديها وتدعو الله عز وجل – أو ربما تفعل فقط كما ترى والديها يفعلان حينما تضيق بهما السبل- فتناجي الله أن يحقق أملها أو بالأحرى أمل جدتها في رؤيتها واحتضانها وتقبيلها.
هي هلا التي لم تكمل سنتها الأولى في الحياة بعد، ولكنها تحمل بالوراثة كل مشاعر الفلسطيني المغترب، فهي ابنة للاجئ لم من يرى من أرضه شبرا واحدا طوال حياته، ولأم تعيش مشتتة الفؤاد بين الوطن والغربة بين الأهل والزوج بين الأم والبيت بين الأخوة والأبناء، فعقلها وجزء مهم من قلبها هناك وأهلها وبقية قلبها وذكرياتها هنا.
Ela usa um lenço de oração e mantém as contas de oração entre as mãos, e pede a Deus – ou talvez ela esteja apenas fazendo o que ela viu seus pais fazerem quando as coisas ficam difíceis para eles -, ela apela a Deus para tornar real o seu desejo ou, mais precisamente, o desejo da avó de vê-la e abraçá-la e beijá-la.
Esta é Hala, que ainda não completou seu primeiro ano de vida, mas ela carrega o sentimento herdado de cada exilado palestino. Ela é filha de um refugiado que ainda não viu um único centímetro de sua terra em toda a sua vida, e de uma mãe que vive com seu coração dividido entre a sua pátria e um país estrangeiro, entre sua família e seu casamento, entre sua mãe e sua casa, entre seus irmãos e seus filhos. Sua mente e uma parte importante do seu coração estão lá, e sua família e o resto do seu coração e suas memórias estão aqui.
Hala, on http://blog.amin.org/kalam/

Hala

Kalam continua:

هلا ابنة أختى الصغيرة التي تعيش في ليبيا ولا تستطيع القدوم إلى غزة – التي أصبحت قبلة الجميع هذه الأيام- تسبح الله عز وجل وتدعوه أن يسمح لها بالقدوم إلى غزة، فهي لا تتمكن من القدوم بسبب صعوبة الحصول على إقامة لها في ليبيا، الأمر الذي لا يضمن لها العودة إلى هناك حيث والدها النازح – لا يمتلك رقم هوية – وبقية عائلتها، تبحث هلا عمن يقول لها “يا هلا بيكي في وطنك”، تبحث عن من يوصلها لحضن جدتها الحنون، التي تعشق أي صورة لها أو مقطع فيديو تظهر فيه.
هلا تنتظر وكلها أمل، أمل أكبر من السفينة الليبية القادمة إلينا هنا، والتي كم تمنيت أن تكون معهم لأقبلها، حين يصلون سأرى في كل واحد منهم جزء من صورة هلا، وسأسألهم لماذا لم تأتوا بـ هلا معكم؟؟؟!!!
Hala é a minha sobrinha que mora na Líbia, e não pode vir a Gaza – que se tornou o foco de todos estes dias. Louve a Deus e peça para que a permita vir a Gaza … Ela é incapaz de vir por causa da dificuldade de obter residência na Líbia, o que significa que ela não pode ter a certeza de voltar lá onde seu pai, que é uma pessoa deslocada – ele não tem um número de identificação – e o resto de sua família está. Hala está à procura de alguém para dizer: “Bem-vinda ao seu país”, e está à procura de alguém para colocá-la ao alcance do abraço carinhoso de sua avó, que adora qualquer foto dela ou qualquer clipe de vídeo em que ela aparece.
Hala está esperando cheia de esperança, uma esperança maior do que o navio líbio que vêm a nós aqui, que eu queria tanto que ela estivesse para que eu pudesse abraçá-la, quando o navio chegar eu vou ver em cada um deles um pedaço da imagem de Hala , e eu vou perguntar-lhes porque eles não trazem Hala com eles.

Também em Gaza, Kawther Abu Hani ouve sua mãe relembrar:

نفسي اعرف شو صار لبيتنا الصغير اللي تركنا في الناصرة قبل سنين, كيف صار شكل الجبل؟ و يمكن تغيرت ريحة الزعتر؟.. قديش كبرن صحباتي و صرت عندهن مجرد حكاية لاولادهن.. يا الله حتى ما احضرت عرسهن, كان نفسي اعيش مراحل عمري معهن و أكتر شي كنت استنى اليوم اللي نوعى فيه ع الحب و ننسى اللعب تنحب حتى ننهم.. يا الله بس هم الحب مش زي هم الاحتلال. اسا انا اتزكرت.. دايما بتزكر..
“Eu adoraria saber o que aconteceu com a nossa pequena casa que deixamos em Nazaré anos atrás … Com0o parecem os montes gora? E talvez o aroma de tomilho tenham mudado… O quanto meus amigos cresceram, e eu me tornei apenas um histórias para seus filhos… Meu Deus, eu nem sequer assisti seus casamentos. Eu queria viver as fases da minha vida com eles, e acima de tudo, eu estava esperando o dia em que nós aprenderíamos sobre o amor e esqueceríamos os jogos, quando iríamos nos apaixonar até que ficássemos deprimidos. Oh deus, mas a preocupação do amor não é como a preocupação da ocupação [israelense]. Agora eu me lembro…” Ela está sempre se lembrando.

4 comentários

Cancelar esta resposta

Junte-se à conversa -> Milton Garcia

Colaboradores, favor realizar Entrar »

Por uma boa conversa...

  • Por favor, trate as outras pessoas com respeito. Trate como deseja ser tratado. Comentários que contenham mensagens de ódio, linguagem inadequada ou ataques pessoais não serão aprovados. Seja razoável.